Cumartesi, Eylül 16, 2006

ya da olmamak!

posted by ZEYNEB T. at 16.9.06

3 Comments:

Anonymous Adsız said...

BELKİ DE BÜTÜN MES'ELE BU!
Düşüncemizin katlanması mı güzel,
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına,
Yoksa diretip bela denizlerine kaşı
Dur, yeter! demesi mi?
Ölmek, uyumak sadece!
Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü!
Çünkü o ölüm uykularında,
Sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından,
Ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.
Bu düşüncedir uzun yaşamayı cehennem eden.
Kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,
Sevgisinin kepaze edilmesine,
Kanunların bu kadar yavaş
Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine,
Kötülere kul olmasına iyi insanın
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
Kim ister bütün bunlara katlanmak
Ağır bir hayatın altından inleyip terlemek,
Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa,
O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
Ürkütmese yüreğini?
Bilmediğimiz belalara atılmaktansa
Çektiklerine razı etmese insanı?
Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:
Düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor
Yürekten gelenin doğal rengini.
Ve nice büyük, yiğitçe atılışlar
Yollarını değiştirip bu yüzden,
Bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar.
Ama sus, bak, güzel Ophelia geliyor.
Peri kızı dualarında unutma beni,
Ve bütün günahlarımı.

AMA BELKİ DE DEĞİL!?

16 Eylül, 2006 03:15  
Anonymous Adsız said...

insan kendine mi kalmalı, kendini mi biriktirmeli ki anlamlarla barışsın.Yada maviden hüznü almasın
Suskunluğun burgacında an be an inerken daha aşağılara,batan günün bütün renkleri de takılır ardına.Oysa anlatılamayan hiçbir güzelliğin değeri yoktur artık.Ta ki hiç kimse o batan güne birbirlerinin gözleriyle bakmış olmasın

20 Eylül, 2006 14:42  
Blogger Burcu Karadaş said...

olamamak en acısı..

06 Ekim, 2006 02:42  

Yorum Gönder

<< Home