Cumartesi, Ocak 22, 2005

Mutlu Çocuklar

Yolunu, yönünü bilen harfler tıkır tıkır dizilselerdi olurdu ya öyle değil bugün. Yazma işini son güne ve hatta son dakikalara erteleyen, o zamana kadar başka başka meseleler üzerine, okuyup, dinleyip düşünürken, hangisi önce tamamlanırsa gazeteye onu gönderen ben, bu kez farklı etkilere maruz kaldığımı söylemeliyim. Bayram halini bolca yazılıp, bolca konuşulacak ve hatta zaman zaman felsefesi orta yere serilecek, kimi birbirini onaylayacak, illa ki hayıflananlar olacak, belki mahcup olanlar, ilgisiz kalanlardan sitemli sözler duyacak düşüncesiyle gündemime almış değildim. Ancak evin içinde küçük adımlarıyla gezinen yeğenlerimin yüzünde her defasında gördüğüm bayram oldu. Çare yok! Oturdum yazıyorum…

Evin odağı olduklarını çoktan ilan etmiş bu tatlı varlıklarının yanında geçen günlerin beni değiştirdiğini söylemeliyim. Birlikte geçen zamanda, sözcükleri kendi alfabesinin yumuşak harflerinden oluşturan, sadece heceleri seslendirerek manası kolay kavranamayacak laflar edenlerin başka bir gerçeklikte yaşadığına emin oldum. İstediklerinin hemen ve derhal yerine getirilmesi dışında herhangi bir bilgiyi kabul etmeyerek karşısındakini, olması gerekenin bu olduğuna çok geçmeden ikna eden yeğenlerimin becerisine şapka çıkardığımı itiraf ediyorum.

Konu; şeker, çizgi film, onlara göre gereğinden fazla sürmüş bir ziyaret fark etmez. Olacak dediler mi, olacaktır, itiraz kabul edilmez, gerekirse mızmızlanmak, yaygara koparmak, hasta olmak gibi farklı ikna yöntemleri bulunup, uygulanır. Hal böyle olunca, sözü edilen yeğen olunca; dudağını büker, bir de en derininden gözünüzün içine bakarsa elini uzattığı her neyse onu yerine getirmek üzere yola koyulduğunuzun resmidir. Bayram bunun neresinde diye soranlar olursa, isteği yerine getirilmiş çocuklara bir kez daha bakılmasını önereceğim. Çocuklarla muhabbetim ikimizden birinin konukluğu sırasında olduğundan zahmet ve sıkıntılarından ancak uzaktan haberdar olabiliyorum doğrudur ancak mutlu yüzlerindekini okumayı biliyorum.

Bayramların bu çocuk yüzlerin arkasında büyüdüğünü, içimizde büyümeden şımartılmayı bekleyen de yine çocukların olduğunu biliyorum. Bu nedenle hala vakit varken iyi bayramlar, mutlu çocuklar…

0 Comments:

Yorum Gönder

<< Home